Mijn korte poëtische film DoodGewoon (ongeveer 3 minuten) vormt een visueel essay over zelfmoord. In deze film belicht ik op poëtische wijze verschillende perspectieven die bij een zelfmoord een rol kunnen spelen. Voorbeelden daarvan zijn het perspectief van de persoon die op het punt staat om het eigen leven te ontvluchten, van familie en vrienden en van een treinmachinist. Ik heb de film gemaakt in het kader van een opdracht in het eerste jaar van mijn opleiding op de Hogeschool voor de Kunsten te Utrecht.

Op deze pagina staan mijn favoriete fragmenten uit de film. De volledige film is eventueel bij mij op te vragen.

Regie, Camera en Montage: Wiesje van Amstel   |   Camera en Licht: David van der Drift en Puck Mastenbroek   |   Geluid: Reinout Lanting   |   Sound Design: Levi Ram